Maciek I
Maciej Dobrzyński, zob. Dobrzyński I
a z całego rodu Maciek, prostak ubogi, był najwięcej czczony, Nie tylko jako rębacz Rózeczką wsławiony, Lecz jako człek mądrego i pewnego zdania (VI) Maciek stary w pośrodku jeden siedział niemy I jedna głowa jego była nieruchoma (VII). Maciek milczał, lecz widno, że się zaczął gniewać (VII). Aż Maciek, dotychczas ponury, Nieruchomy, wstał z ławy i wolnemi kroki Wyszedł na środek izby, i podparł się w boki (VII) Stary Maciek mnie poznał, a jeśli odkryje, Potrzeba będzie oddać pod Scyzoryk szyję (VIII).
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Imię człowieka ↔ Imię, nazwisko człowieka ↔ Imiona bohaterów literackich